Clairvoyance -2

The third danger is that of impurity. The man who is pure in thought and life, pure in intention and free from the taint of selfishness, is by that very fact guarded from the influence of undesirable entities from other planes. There is in him nothing upon which they can play; he is no fit medium for them. On the other hand all good influences naturally surround such a man, and hasten to use him as a channel through which they may act, and thus a still further barrier is erected about him against all which is mean and low end evil. The man of impure life or motive, on the contrary, inevitably attracts to himself all that is worst in the invisible world which so closely surrounds us; he responds readily to it, while it will be hardly possible for the forces of good to make any impression upon him.

But a clairvoyant who will bear in mind all these dangers, and strive to avoid them, will take the trouble to study the history and the rationale of clairvoyance, who will see to it that his heart is humble and his motives are pure--such a man may assuredly learn very much from these powers of which he finds himself in possession, and may make them of the greatest use to him in the work which he has to do.

Having first taken good heed to the training of his character, that can observe and note down carefully any visions which come to him; let him patiently endeavor to disentangle the core of truth in that from the various accretions and exaggerations which are sure at first to be almost inextricably confused with them; let him in every possible way to test and check them and endeavor to ascertain which of them are reliable, and in what way these reliable ones differ from others which have proved less trustworthy--and he will very soon find himself evolving order out of chaos, and learning to distinguish what he can trust and what he must for the present put aside as incomprehensible.

He will probably find in course of time that he gets impressions, whether by direct sight or only by feeling, in reference to the various people with whom he comes into contact. Once more the careful noting down of every such impression as soon as it occurs, and the impartial testing and checking of it as opportunity offers, will soon show our friend how far these feelings or visions are to be relied on; and as soon as he finds that they are correct and dependable he has made a very great advance, for he is in possession of a power which enables him to be a far more use to those among whom his work lies than he could be if he knew only as much about them as can be seen by the ordinary eye.

If, for example, his sight includes the auras of those around him, he can judge from what it shows him how best to deal with them, how to bring out their latent good qualities, how to strengthen their weaknesses, how to repress what is undesirable in their characters. Again, this power may often enable him to observe something of the processes of nature, to see something of the working of the non-human evolutions which surround us, and thus to acquire most valuable knowledge on all kinds of recondite subject. If he happens to be personally acquainted with some clairvoyant who has been put under regular training he has of course a great advantage, in that he can without difficulty get his visions examined and tested by one upon whom he can rely.

Generally speaking, then, the course to be recommended to the untrained clairvoyant is that of exceeding patience and much watchfulness; but with this hope ever before his eyes, that assuredly if he makes use of the talent entrusted to him it cannot but attract the favorable notice of those who are ever watching for instruments which can be employed in the great work of evolution, and that when the right time comes he will receive the training which he so earnestly desires, and will thus be enabled definitely to become one of those who help the world.

Clairvoyance

The possession of clairvoyant power is a very great privilege and a very great advantage, and if properly and sensibly used it may be a blessing and help to its fortunate holder, just as surely as, if it is misused, it may often be a hindrance and a curse. The principal dangers attendant upon it arise from pride, ignorance, an impurity, and if these be avoided, as they easily may be, nothing but good can come of it.

Pride is the first great danger. The possession of the faculty which, though it is the heritage of the whole human race, is as yet manifested only very occasionally, often causes the ignorant clairvoyant to feel himself (or still more frequently herself) exalted above his fellow, chosen by the Almighty for some mission of worldwide importance, dowered with the discernment that can never err, selected under angelic guidance to be the founder of a new dispensation, and so on. It should be remembered that there are always plenty of sportive and mischievous entities on the other side of the veil who are ready and anxious to foster all such delusions, to reflect and embody all such thoughts, and to fill whatever role of archangel or spirit guide may happen to be suggested to them. Unfortunately it is so easy to persuade the average man that he really is a very fine fellow at bottom, and quite worthy to be the recipient of a special revelation, even though his friends have through blindness or prejudice somehow failed hitherto to appreciate him 

Another danger, perhaps the greatest of all because it is the mother of all others, is ignorance. If the clairvoyant knows anything of the history of his subject, if he at all understands the conditions of those other planes into which his vision is penetrating, he cannot of course suppose himself the only person who was ever so highly favored, nor can he feel with self-complacent certainty that it is impossible for him to make a mistake. But when he is, as so many are, in the densest ignorance as to history, conditions and everything else, he is liable in the first place to make all kinds of mistakes as to what he sees, and secondly to be easy prey of all sorts of designing and deceptive entities from the astral plane. He has no criterion by which to judge what he sees, or thinks he sees, no test to apply to his visions or communications, and so he has no sense of relative proportion or the fitness of things, and he magnifies a copy-book maxim into a fragment of divine wisdom, a platitude of the most ordinary type into and angelic message. Then again, for want of common knowledge on scientific subjects he will often utterly misunderstand what his faculties enable him to perceive, and he will, consequently, gravely promulgate the grossest absurdities.

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும் -3

மனிதன் என்பவன் உடம்பு, உயிர், மனம் இவை மூன்றின் ஒருமித்த தொடர்பினால், இருப்பினால்; இருப்பவன், இயங்குபவன் என்பதில், இந்த இரண்டு வகையான ஞானங்களுக்கும் கருத்துவேற்றுமை இருப்பதற்கில்லை. உடம்பு, உயிர், மனம் இவை மூன்றையும் பாதுகாக்கவே இந்த இரண்டு வகையான ஞானங்களும் ஒருமைப்படுகின்றன. என்றாலும்; உடம்பு, உயிர், மனம் ஆகிய மூன்றின்னோடு விஞ்ஞானம் தனது சிந்தனைகளை நிறுத்திக் கொள்ளுகிறது. இவை மூன்றினோடும், இவற்றுக்கு அப்பால் ஆன்மாவையும் சேர்த்து மெய்ஞ்ஞானம் சிந்திக்கிறது.

இந்த சிந்தனைச் செயல்பாடுகளின் பேரில் நமது ஞானிகளுக்கும், விஞ்ஞானிகளுக்கும் நேர்ந்த அனுபவங்களும், முடிவுகளும் அவர்களுது இச்சைப்படி இல்லாமல் எதுவோ ஒரு ஆணையின் படியே நேர்ந்தது; நிறைவையோ, குறைவையோ அல்லது அவர்களின் வாழ்நாளின் முடிவையோ விளைவித்து இருப்பதை நாம் ஒப்பு கொள்ள வேண்டியவர்களாக இருக்கிறோம்.

பிறப்பாலும், இறப்பாலும், உடம்பாலும், உயிராலும் ஒரே வகையான அடிப்படை நியதிகளுக்கு உட்பட்டு இருக்கின்ற மனிதன் மனத்தால் ஏன் மாசுபட்டு போனான்? மனித ஜாதி எனபது ஒன்றே என்பதை அவன் தனது அறிவால் ஸ்தாபிதம் செய்யக்கூடாதா?

பிரபஞ்சத்தின் தூய்மையை கெடுத்து அறிவியல் புதுமையை கண்டறிய துடிக்கும் விஞ்ஞானத்தின் வளர்ச்சியைக் காட்டிலும் அற்புதங்கள் என்ற பெயரால் மாய்மாலங்கள் செய்து மனிதனை மனிதன் மோசம் செய்து சுயலாபமும், விளம்பரமும் தேடிச் கொள்ளும் போலி ஆன்மீகத்தைக் காட்டிலும்; இன்றய மனிதனின் தேவை உயர்ந்த எண்ணங்கள் தாம். இவற்றின் பேரிலான நிம்மதிதான். இந்த மனிதநிம்மதி ஒரு நிலையான நிம்மதியாக இருக்க வேண்டுமானால் அது மனதின் நிம்மதியால் வருகின்ற நிம்மதியாகவே இருக்க முடியும்.

உடம்பாலும், உயிர் என்ற சக்தியாலும் நிம்மதியை பெற்றுக் கொண்டால், மனத்தால் நிம்மதியை மனிதன் பெற்றுக் கொள்ளமுடியும். இதற்கான ஒரு பாதைதான் “மெய்யறிவு அல்லது மெய்ஞானம் அல்லது பிரம்மஞானம்”. இதுவே ஆணிவேராகிய “ஆரோக்கியம்” மனத்தின் நிம்மதியான மனித நிம்மதி.

பகுதி-2 படிக்க
தொடர் முற்றும்.

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும் -2

விஞ்ஞானம் எவ்வாறு மூன்று வகையாகப் பகுத்து பார்க்கப்பட்டதோ அவ்வாறே மெய்ஞ்ஞானமும் மூன்று வகையாக்ப் பகுத்துப் பார்க்கபடுகிறது. அவை உடம்பு, உயிர், மனம் என்பனவாகும்.

உடம்பு எதனால் இயங்குகிறது? இந்த உடம்புக்கு நோய், நொடிகள் எவ்வாறு வருகின்றன? வந்தபின் மருந்து என்ற ஒன்றை எடுத்துக் கொள்வதற்கு பதிலாக, நோய் நொடிகளே வாராமல் தடுத்துக் கொள்ள என்ன வழி? இந்த உடம்புக்கு இளமையும் முதுமையும் எதனால் வருகின்றன? இவற்றையெல்லாம் ஆய்ந்து அறிவது உடம்பைப் பற்றிய அறிவு.

உயிர் என்பது என்ன? இது மனித உடம்பில் எங்கே இருக்கிறது? மனிதனின் சகலமான இயக்கங்களுக்கும் இதுதான் ஜீவன் என்ற ஆதாரமா? உயிர் போனபின் உடல் அழிந்து போகிறது. உயிர் என்ன ஆகிறது? உயிரின் நிலை மரணத்திற்குப் பின்னால் என்ன? மரணம் என்பது மானுடனின் சகலமான இயக்கங்களுக்கும் ஒரு இறுதி முடிவா? இந்த மரணத்தை மனிதன் வென்று விட முடியாதா? முடியுமானால் அதற்கு என்ன வழி? முடியாது என்றால் மரணத்திற்குப் பின்னால் ஒரு வாழ்வு இருக்கிறதா? இவைகளைப் பற்றி ஆய்ந்த அறிவு உயிரைப் பற்றிய அறிவாக ஆயிற்று. இந்த அறிவே ஆன்மாவின் துலக்கமாயிற்று.

மனம் என்பது என்ன? இது எங்கே இருக்கிறது? இது ஏன் ஒரு நொடி கூட சும்மா இராமல் அலை பாய்ந்துகொண்டே இருக்கிறது? இப்படி அலைகின்ற மனதைக் கொஞ்ச நேரமாவது சிந்தனைகளே இல்லாதபடி சும்மா வைத்திருக்க முடியாதா? அப்படிச் சிந்தனைகளே இல்லாதபடி மனதை அசைவற்ற நிலைக்கு கொண்டு செல்வதால் மனிதன் பெறுகின்ற பயன் என்ன? இப்படி மனதை ஆய்ந்து அறிகின்ற அறிவே மனதைப் பற்றிய அறிவு.

இப்படி மூவகைப் பகுப்புகளின் கீழே விவரிக்கப்படும் விஞ்ஞானத்திற்கும், மெய்ஞ்ஞானத்திற்கும் குறிப்பிடும்படியான ஒற்றுமைகள் ஏதும் இல்லை. ஆனால் விஞ்ஞானமும், மெய்ஞானமும் நிரம்ப வேறுபாடுகள் கொண்டது.

விஞ்ஞானம் தனது சோதனைக் கூடத்துக்குள் சிக்குகின்ற பொருட்களை மட்டும் ஆய்வு செய்ய முடியும்.

மெய்ஞ்ஞானம்; கண்ணால் பார்க்கமுடியாத, கைகளால் தீண்டமுடியாத எந்த சூட்சமத்தையும் ஆய்வு செய்ய வல்லது.

விஞ்ஞானதிற்கு சோதனைகான புறக்கருவிகள் தேவை.

மெய்ஞானத்திற்கு கருவிகள் ஏதும் வேண்டாம். அக கருவியான மனமே அதன் கருவி.

விஞ்ஞானத்தின் கோட்பாடுகள், முடிவுகள்,  விஞ்ஞானிக்கு விஞ்ஞானி, நாட்டுக்கு நாடு, காலத்திற்கு காலம் மாறகூடியவை.

மெய்ஞ்ஞானத்தின் கோட்பாடுகளும், முடிவுகளும் அன்றும், இன்றும் இனி என்றும் நிலையானவை. மாற்ற முடியாதவை.

முற்பகுதி
--- தொடரும்

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும்

ஆதியும் அந்தமும் இல்லாத பராபரம்
பேதமது ஆகிப் புணரும் பராபரை

என்று திருமந்திரம் சொல்கிறது.

வெட்ட வெளியே மெய்யென்று இருப்போர்க்குப்
பட்டயம் ஏதுக்கடி குதம்பாய்

என்று இந்த வெட்ட வெளியாகிய பிரபஞ்சத்தைக் குதம்பைச் சித்தர் குறிப்பிடுகிறார்.

உலகம் தோன்றி, அதில் உயிரினங்கள் தோன்றி, உயிரினங்களின் பரிணாம வளர்ச்சியின் பேரில் ஆதி முதல் மனிதன் தோன்றி, மானுட வர்கம் பெருகி, மனிதன் சிந்திக்க கற்றுகொண்ட காலம் முதலாக மனித அறிவு வளர்ந்து வந்து இருக்கிறது. இந்த அறிவின் வளர்ச்சி காரணமாகவே; இன்றய அறிவியல் புதுமைகளும், கலைப்புதுமைகளும், இலக்கிய இலக்கணங்களும் வளர்ந்து நின்று மானுட வாழ்வை மிளிரச் செய்துக் கொண்டு இருக்கின்றன. இவை அனைத்துக்கும் அடிப்படை மனிதன் பெற்றுக் கொண்ட அறிவின் முதிர்ச்சியே ஆகும்.

அறிவு என்பது அறிந்து வைத்துக் கொள்ளுவது என பொருள்படுகிறது. அறிந்து கொள்ளுவதாகிய இந்த அறிவு, ஞானம் என்ற சொல்லாலும் குறிக்கப்படுகிறது. இந்த அறிவாகிய ஞானம், இரண்டு வகையாக சான்றோர்களால் பிரித்துப் பார்க்கப்படுகிறது. ஒன்று விஞ்ஞானம் மற்றது மெய்ஞானம்.

விஞ்ஞானம் = விக்ன+ஞானம் என பிரிக்கலாம். ’விக்ன’ என்றால் “உடைந்த”, “சிதைந்த” என்று பொருள். விஞ்ஞானம் என்றால் உடைத்து பார்க்கின்ற அறிவு, சிதைத்து பார்க்கின்ற அறிவு என பொருள். இந்த விஞ்ஞானம் விஞ்ஞானிகளால் மூன்று வகையாக் பகுக்கப்படுகிறது. அவை பௌதீகம், ரசாயனம், உயிரியல் என்பனவாகும்.

பொருட்களை உடைத்தும், பகுத்தும், சிதைத்தும் செய்து பார்க்கின்ற அறிவு பௌதீக இயலைப்பற்றிய அறிவு.

பொருட்களை உடைத்தும், சிதைத்தும், எரித்தும், காய்ச்சியும், ஆவியாக்கியும், ஒன்றை இன்னொன்றோடு கலந்தும் ஆய்வு செய்து பார்க்கின்ற அறிவு ரசாயன இயலைப்பற்றிய அறிவு.

உயிரினங்களின் உடம்புகளின் இயக்க நுட்பங்களைக் கூர்ந்து கவனித்தும், அறுத்து கவனித்தும் அவற்றின் இயக்க பேதங்களின்பால் இருப்பதாகிய இயற்கை நுட்பங்களை அறிந்து தெளிதல் உயிரியல் பற்றிய அறிவாகும்.

“மெய்” என்றால் உடம்பு, உண்மை என்று பொருள். மெய்ஞானம் என்றால் உடம்பைப்பற்றிய அறிவு என்பது நேர்பொருள். இதுவல்லாது மெய் என்ற சொல்லுக்கு “உண்மை” என்று பொருள் கொண்டு, உண்மையான் அறிவு என்று பொருள் கொள்ளலாம்.

--- தொடரும்
அடுத்த பகுதி

நிம்மதி எதனால் வரும்?

மானுட வாழ்வின் சுகத்தையோ, துக்கத்தையோ நாம் இந்த மண்ணில் ஜனிக்கும் போதே கொண்டு வந்து விட்டோம். இந்த சுகமோ, துக்கமோ நமது இச்சைப் படி இல்லாமல் எதுவோ ஒரு ஆணைப்படி நமக்கு சம்பவித்துக் கொண்டு இருக்கின்றன என்பது நாம் ஒவ்வொருவரும் அறிந்து வைத்துக் கொண்டு இருக்கின்ற நிஜம். இந்த நிஜத்தைதான் விதி என்று சொல்கிறோம்.

பால பருவத்தில் மனிதன் கற்றுக் கொண்ட ஏட்டுக்கல்வி ஒரு யந்திரத்தனத்தை அவனுக்கு ஊட்டி வைத்தது, பால்ய வயதில் ஆணும், பெண்ணும்; சமத்துவம், சுதந்திரம், நாகரீகம் என்றெல்லாம் பிதற்றிக் கொண்டு, புலனடக்கம் இல்லாமல், தான் தோன்றிதனமாகப் புலன்களின் நுகர்ச்சிகளிலே விழுந்து; அன்பு, கருணை, தியாகம், தர்மம், மனக்கட்டுபாடு, உடல்நலம் இவற்றை இழந்து வெகு வேகமாக இடைவெளி இல்லாமல் ஓடி களைத்த பின் அவன் அறிந்து கொண்ட முடிவு --- நிம்மதி இன்மை. இனி வாழ்வில் என்ன இருக்கிறது?

முப்பதுக் குள்ளாக ஆடி, நாற்பதுக்குள்ளாக களைத்துப் போன மானுடனின் மனநிலை இந்த கதிக்கு வந்தது.

மனித நிம்மதி என்பது சுற்றுப்புறத்தால், காசு பணத்தால், கல்வியால், பதவியால், தேவைகளின் நிறைவால், ஆட்ட பாட்டங்களால் வருவது அல்ல. அதன் ஆணிவேர் ஆரோக்கியம்.  அதன் விழுதுகள் அன்பும், நேசித்தலும், நெகிழ்தலும் ஆகும்.

QURAAN MEDICINE – திருக்குர்ஆனில் பிராண சிகிச்சை

QURAAN MEDICINE – திருக்குர்ஆன் இயற்கை மருத்துவம் Dr.M.A.HARUN, Phd

திரு ஹக்கீம் எம் ஏ ஹருன் அவரின் திருகுர்ஆன் இயற்கை மருத்துவம் என்ற புத்தகம், பிராண சிகிச்சையை பற்றி 35 ஆவது அத்தியாயத்தில் கூறுகிறது.

///35. துஆ என்னம் பிராண சிகிச்சைகள் உடலில் பிராணசக்தி குறைய காரணம்?

பிராண சக்தியால் உடலுக்கான நன்மைகள், துஆ என்னும் ஆன்மீக பிராண சிகிச்சை, துஆ பிரார்தனை மூலம் குழந்தை பாக்கியம், பிரார்தனைபுரிய சிறந்த இடம் பள்ளிவாசல்,  கஃபாவில் பிரார்த்தனை. பிரார்தனையில் முழு நம்பிக்கை வேண்டும்.   தொழுகை மூலம் பூமியிலிருந்து பிராணசக்தி விரலைத்தொட்டு எண்ணுவதில் பிராணசிகிச்சை நபிகள் நாயகம் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கடைபிடித்த துஆ பிரார்த்தனைகள்///

இந்த புத்தகத்தை பற்றிய சில விமர்சனங்கள்.

திருக்குர்ஆனில் கூறப்பட்டிருக்கும் இயற்கை மருத்துவம், கூட்டு மருத்துவம், மாற்றுவழி மருத்துவம் போன்றவற்றில் இருக்கும் அடிப்படை சிகிச்சைகளின் தொகுப்பு இந்த புத்தகம்”தொழுகையில் அக்குபஞ்சர்”போன்ற அத்தியாயங்கள் சுவாரஸ்யமாக இருக்கின்றன.- இந்தியா டுடே: 29.3.2000

இந்தியா டுடே ஒரு தரமான பத்திரிக்கை, அவர்களின் வாசகம் ”தொழுகையில் அக்கு பஞ்சர்” என எழுதிய நிருபருக்கு அக்கு பஞ்சருக்கும், அக்கு பிரஷருக்கும் வித்தியாசம் தெரியவில்லை. 


அப்பலோ டாக்டருக்கு அவருடைய காரின் கியர் பாக்ஸை கழற்றி மாட்ட தெரியாமல் இருக்கலாம், அதே போல் ரோல்ஸ்ராய் கம்பெனியின் என்ஜினியருக்கு எப்படி ஊசி போடுவது என தெரியாமல் இருப்பது தவறு அல்ல. இங்கு தேவையானது திறந்த மனமும், அடுத்தவரின் திறமையில் நம்பிக்கைதான்.

திருக்குர்ஆன் முஸ்லிம் மதத்தினர் மட்டும் படிப்பதற்கல்ல, அது மனித இனமே படிக்க வேண்டிய நூல் என்று நூல் ஆசிரியர் எடுத்திருக்கும் முயற்சியே, அவரது உழைப்பை அங்கீகரித்து பாராட்டலாம்.- ஹெல்த் ப்யூட்டி – மருத்துவ மாதஇதழ் :ஏப்ரல்,2000

துஆவில் தான் என்னென்ன மருத்துவத் தத்துவங்கள் அமைந்திருக்கின்றன என்பதை படிக்கும் போது டாக்டரின் அபார ஆய்வுத் திறமையை அறியமுடிகிறது. - ஜமா அத்துல் உலமா : நவம்பர் 1999

பி.கு: என் தனிப்பட்ட ஒரு நம்பிக்கை: எந்த ஒரு சிகிச்சையும், மதம் சார்ந்தது அல்ல, அது மனித நேயம் சம்பந்த பட்டது. மனித நேயம் மதங்களுக்கு முற்பட்டது, மேன்மையானது.

28 April 10 புவனேஷ்வர் வைசாக் தியானம்

 28 ஏப்ரல் மாதம் சித்திரா பௌணமி அன்று நடைபெற்ற பிராணசிகிச்சை விழா

நுழைவு வாயில்

Core group அர்ஹாட்டிக் யோகிகள்

ஒரிசா பிராண சிகிச்சை பௌண்டேஷன் தலைவர் உரை

வருகை தந்தவர்கள்-1

தியானத்திற்கு முன் உடற்பயிற்சி

தியான்ம்

அர்ஹாட்டிக் யோகிக்ள்

வாழ்க வளமுடன்

விபத்து

27 மே அன்று சிறப்பாக ”வைசாக்-புத்தபௌர்ணமி தியானம்” நடந்து முடிந்தது.

ஒரு உ.ம்: தியானம் முடித்ததும் என் நண்பரான ஜோதிடரின் அம்மா, இரண்டாவது முறையாக மாரடைப்பால் ICU வில் அனுமதிக்க பட்டு இருந்தார். ஒரே தியானமும் ஹீலிங்கும் செய்தபின், இரண்டாம் நாள் வீட்டுக்கு அனுப்பிவிட்டனர். தற்சமயம் நன்றாகவே இருக்கிறார்.

மேலும் அதில் ஆர்வம் கொண்டு கேட்டுக் கொண்டதால் 28,29 மே மாதம் 9 பேருக்கு ஹீலிங் பயிற்சியும், தீட்சையும் வழங்கப்பட்டது. அதில் நமது அன்பு சகோதரி செந்தமிழ் செல்வியும் ஒருவர்.

கண்ணூறு: அன்பு சகோதரி செந்தமிழ் செல்வியின் இரண்டாவது மகளின் இடது Humerus (முழங்கையில் இருந்து தோள் வரை உள்ள எலும்பு) முறிவு ஏற்பட்டுள்ளது. நட்புகள் அனைவரும் அவர் விரைவில் குணமாக வேண்டிக் கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

http://www.arusuvai.com/tamil/node/15241